धावण्याचा प्रवास – संघर्ष, जिद्द आणि आनंद

 आपल्या दैनंदिन आयुष्यात कामाच्या गडबडीत स्वतःसाठी वेळ काढणं कठीण होतं. जबाबदाऱ्या, तणाव आणि थकवा यामध्ये स्वतःकडे लक्ष द्यायचं राहून जातं. पण एक दिवस जाणवलं – शरीर आणि मन निरोगी ठेवण्यासाठी काहीतरी करायला हवं. आणि त्याच क्षणी ठरवलं, "धावायला सुरुवात करूया!"

सुरुवात – कठीण पण गरजेची

पहिल्या दिवशी अवघ्या काही मिनिटांतच दम लागला. पाय दुखू लागले, श्वास अनियमित झाला आणि वाटलं, "हे आपल्या बसचं नाही!" पण तरीही दुसऱ्या दिवशी पुन्हा प्रयत्न केला. हळूहळू शरीर सरावलं, श्वासाची लय साधता आली आणि प्रत्येक दिवसाशी जुळवून घेत गेलो.

प्रत्येक यशाचा आनंद

सुरुवातीला ५ मिनिटं धावणंही कठीण होतं, पण जसजसं सराव वाढला, तसतसं अंतरही वाढत गेलं. पहिल्यांदा ५ किलोमीटर सलग धावलो, तेव्हा खूप समाधान वाटलं. काही आठवड्यांत १० किलोमीटरपर्यंत मजल मारली. आता अर्ध-मॅरेथॉन (२१ किमी) पूर्ण करण्याचं ध्येय ठेवलं आहे. प्रत्येक यश लहान असलं, तरी ते आत्मविश्वास वाढवत गेलं.

धावणं म्हणजे फक्त व्यायाम नाही, तर स्वतःशी संवाद

धावण्याचा सर्वात मोठा फायदा म्हणजे मन शांत होतं. सकाळच्या थंड वाऱ्यात, रस्त्यावर एकटं असताना मन मोकळं होतं. रोजच्या चिंता मागे राहतात, नव्या कल्पना येतात आणि निर्णय घेणं सोपं वाटतं. धावणं केवळ शरीर तंदुरुस्त ठेवण्यासाठी नाही, तर मनाला स्थिर ठेवण्यासाठीही महत्त्वाचं आहे.

कामातही सकारात्मक बदल

धावण्याने माझ्या कामावरही चांगला प्रभाव पडला. ऊर्जा वाढली, दिवसभर उत्साह टिकतो, आणि मोठ्या जबाबदाऱ्या सहज पेलता येतात. सातत्य आणि शिस्त ह्या दोन गोष्टी धावण्याने शिकवल्या, ज्या व्यवसायातसुद्धा उपयोगी ठरल्या.

आज मी धावतो… आनंदासाठी!

आता धावणं केवळ व्यायाम राहिलेलं नाही, तर तो माझ्या आयुष्याचा भाग बनला आहे. पहाटेचा थंड वारा, शांत रस्ते, पावलांची लय आणि मनाची शांतता – हे सगळं मला धावण्यात सापडतं. हा प्रवास सुरू झाला होता फिटनेससाठी, पण आता तो आनंद देणाऱ्या गोष्टींपैकी एक बनला आहे.

तर, तुम्ही कधी सुरू करताय?