आनंदकिनारा

 आपल्या दैनंदिन आयुष्यात कामाच्या गडबडीत स्वतःसाठी वेळ काढणं कठीण होतं. जबाबदाऱ्या, तणाव आणि थकवा यामध्ये स्वतःकडे लक्ष द्यायचं राहून जातं. पण एक दिवस जाणवलं – शरीर आणि मन निरोगी ठेवण्यासाठी काहीतरी करायला हवं. आणि त्याच क्षणी ठरवलं, "धावायला सुरुवात करूया!" सुरुवात – कठीण पण गरजेची पहिल्या दिवशी अवघ्या काही मिनिटांतच दम लागला. पाय दुखू लागले, श्वास अनियमित झाला आणि वाटलं, "हे आपल्या बसचं नाही!" पण तरीही दुसऱ्या दिवशी पुन्हा प्रयत्न केला. हळूहळू शरीर सरावलं, श्वासाची लय साधता आली आणि प्रत्येक दिवसाशी जुळवून घेत गेलो. प्रत्येक यशाचा आनंद सुरुवातीला ५ मिनिटं धावणंही कठीण होतं, पण जसजसं सराव वाढला, तसतसं अंतरही वाढत गेलं. पहिल्यांदा ५ किलोमीटर सलग धावलो, तेव्हा खूप समाधान वाटलं. काही आठवड्यांत १० किलोमीटरपर्यंत मजल मारली. आता अर्ध-मॅरेथॉन (२१ किमी) पूर्ण करण्याचं ध्येय ठेवलं आहे. प्रत्येक यश लहान असलं, तरी ते आत्मविश्वास वाढवत गेलं. धावणं म्हणजे फक्त व्यायाम नाही, तर स्वतःशी संवाद धावण्याचा सर्वात मोठा फायदा म्हणजे मन शांत होतं. सकाळच्या थंड वाऱ्यात, रस्त्यावर एकटं असत...